Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ...




1.ΠΑΝΤΑ να αντιμετωπίζεις ένα όπλο, οποιουδήποτε τύπου σαν να είναι γεμάτο. Αυτό που νόμιζες ότι ήταν άδειο μπορεί να φέρει το μοιραίο.

2. ΠΟΤΕ μην στρέφεις οποιοδήποτε όπλο, γεμάτο ή άδειο, σε οτιδήποτε δεν ενδείκνυται να πυροβολήσεις.

3. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ είναι να σε εκπαιδεύσει στον σωστό και ασφαλή χειρισμό των όπλων ένας δάσκαλος κυνηγετικής και σκοπευτικής αγωγής.

4. Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ που διαθέτει πάνω του το όπλο είναι μία μηχανική εφαρμογή, που όμως δεν υποκαθιστά τη δική μας υπευθυνότητα.

5. ΚΡΑΤΗΣΕ τον δείκτη του χεριού σου, που πατάει την σκανδάλη, έξω από αυτή, μέχρι την στιγμή που θα επωμίσεις το όπλο προς τον στόχο.

6. ΒΕΒΑ1ΩΣΟΥ ότι το αυτογεμές σου (η καραμπίνα) δεν έχει φυσίγγι στη θαλάμη ή στην αποθήκη από κάτω πριν ξεκινήσεις για να την καθαρίσεις.

7. ΠΑΝΤΟΤΕ να αδειάζεις το όπλο πριν εισέλθεις σε χώρο όπου βρίσκεται κόσμος (καφενείο, ταβέρνα, ξενοδοχείο, κ.λ.π.)

8. ΠΟΤΕ μην αφήνεις κάπου το όπλο σου γεμάτο, χωρίς να το ελέγχεις κάθε στιγμή.

9. ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΕ τα όπλα σου και τα φυσίγγιά σου σε ξεχωριστό μέρος, καθώς επίσης και εκεί που δεν έχουν πρόσβαση παιδιά και άσχετα άτομα.

10. ΜΗΝ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙΣ σε καμία περίπτωση αν λειτουργεί η ασφάλεια του όπλο σου πατώντας τη σκανδάλη όταν αυτό είναι γεμάτο με κανονικά φυσίγγια. Μπορείς να το κάνεις μόνο με εικονικά φυσίγγια ελατηρίου.

11. ΣΙΓΟΥΡΕΨΟΥ τι είναι αυτό που πρόκειται να τουφεκίσεις και να ελέγχεις πάντοτε τι βρίσκεται πίσω από αυτό.

12. ΠΟΤΕ δεν πηγαίνουν μαζί η χρήση φαρμακευτικών ουσιών και τα όπλα, καθώς επίσης και αλκοόλ με τα όπλα.

13. ΕΝΑ ΟΠΛΟ ποτέ μην το σηκώνεις κρατώντας το από το στόμιο της κάνης, ούτε να περνάς οποιοδήποτε εμπόδιο (φράχτες, χαντάκια) με το όπλο σου γεμάτο.

14. ΓΕΜΙΣΕ και απογέμισε το όπλο σου κατευθύνοντας το στόμιο της κάννης μόνο σε ασφαλή κατεύθυνση και ποτέ προς το μέρος κάποιου.

15. ΟΤΑΝ πατήσεις τη σκανδάλη και το όπλο δεν πυροδοτήσει ενώ είναι γεμάτο, τότε κράτησε το στόμιο της κάννης του προς τον στόχο για το λιγότερο 30 δευτερόλεπτα. Ενδεχομένως η ανάφλεξη ενός προβληματικού καψυλλίου ή μπλοκαρισμένου να μην μεταδώσει φλόγα στην πυρίτιδα αμέσως αλλά μετά από ελάχιστο χρόνο.

16.ΜΗΝ ΡΙΧΝΕΙΣποτέ σε επιφάνειες που προκαλούν εξοστρακισμούς, όπως επίπεδες σκληρές επιφάνειες, επιφάνεια νερού κ.λ.π.

17. ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ στα χέρια σου ένα όπλο έλεγξε πάντα ότι αυτό είναι άδειο (άνοιξε το κλείστρο και επιθεώρησε τη θαλάμη ακόμη και όταν παρατηρήσεις ότι αυτό έγινε πριν λίγο.

18. ΔΕΝ ΦΡΑΖΟΥΜΕ ποτέ το στόμιο του όπλου με το χέρι μας για να περάσουμε από χιονισμένο δάσος, ψηλή βλάστηση, κ.λ.π.

19. ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ποτέ το τσοκάκι στο στόμιο της κάννης του όπλου μας ενώ αυτό είναι γεμάτο.

20. ΕΛΕΓΞΕ με σχολαστικότητα τα φυσίγγια που πας να βάλεις στο όπλο σου αν είναι του σωστού διαμετρήματος και κυρίως του σωστού μήκους θαλάμης.

21. ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ σήμερα να χρησιμοποιείς πολυκαιρισμένα, σκουριασμένα και φουσκωμένα φυσίγγια.

22. ΑΝ ΤΟ ΟΠΛΟ ΣΟΥ διαθέτει αυτόματη ασφάλεια (αυτή που μπαίνει μόνη της με το άνοιγμα του όπλου) προπονήσου στο σπίτι στο να τη βγάζεις τη στιγμή που ετοιμάζεσαι για επώμιση. Μην πηγαίνεις στον οπλουργό να σου τη βγάλει τελείως.

23. ΞΗΡΑ προπόνηση στο σπίτι (επωμίσεις) με πάτημα της σκανδάλης επιβάλλεται να γίνεται μόνο αν έχουμε βάλει στις θαλάμες εικονικά φυσίγγια ελατηρίου, ώστε να εκτονωθεί η ορμή του επικρουστήρα και να μην πέφτει σε άδεια θαλάμη, όπου υπάρχει κίνδυνος να σπάσει.

24. ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ποτέ ξηρά προπόνηση στο σπίτι με την παρουσία παιδιών και ασχέτων προσώπων. Δεν μας αφήνουν να συγκεντρωθούμε, ενώ τους δημιουργείται η περιέργεια να μας μιμηθούν χωρίς να έχουν τις απαραίτητες γνώσεις.

25. ΑΝ Ο ΚΡΟΤΟΣ μιας τουφεκιάς στο κυνήγι ή στο σκοπευτήριο δεν μοιάζει με τις προηγούμενες, δηλ. δεν είναι φυσιολογικός (υπόκωφος, χαρακτηριστικά ασθενής, κ.λ.π.) αμέσως αδειάζουμε το όπλο μας και ελέγχουμε το εσωτερικό της κάννης για την τυχόν παραμονή τάπας ή μέρους του συγκεντρωτήρα, που κόπηκε. Δεν ελέγχουμε μόνο τη θαλάμη.

26. ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ το όπλο και να το αντιμετωπίζεις σαν ένα όργανο ακρίβείας που απαιτεί επιδέξιο χειρισμό.

27. ΠΑΛΙΑ ΦΥΣΙΓΓΙΑ χωρίς τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά, καθώς και σύγχρονα φυσίγγια, αλλά “χωρίς ταυτότητα”, μπορεί να αποβούν επικίνδυνα αν τα χρησιμοποιήσουμε, γι αυτό είναι προτιμότερο να τα αποφεύγουμε.

28. ΜΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ να πας σε ανειδίκευτο οπλουργό το όπλο σου για πολύ λεπτές εργασίες, όπως η ελάφρυνση του βάρους έλξης της σκανδάλης σε ένα μονοσκάνδαλο δίκαννο, διότι είναι πολύ πιθανό από την ανάκρουση της πρώτης βολής να πέσει και η δεύτερη μαζί, το όπλο να διπλοτουφεκίσει με οδυνηρά αποτελέσματα για τον ώμο μας και την περαιτέρω ψυχολογία μας στην διάρκεια του κυνηγίου.

29. ΠΟΤΕ ΜΗΝ τοποθετήσετε κλειδαριά σκανδάλης σε ένα όπλο που δεν είστε απόλυτα βέβαιοι ότι είναι άδειο. Γεμάτο όπλο με κλειδαριά σκανδάλης είναι ό,τι χειρότερο καθώς και επιπόλαιο.

30. ΤΟ ΟΠΛΟ ΣΟΥ δεν είναι γκλίτσα, συνεπώς ποτέ μη το χρησιμοποιήσεις σαν στήριγμα με το κουτάκι στο έδαφος και την κάννη προς πάνω ή το αντίστροφο.

31. ΜΗΝ ΔΙΣΤΑΖΕΤΕ να στέλνετε επιστολές σε περιοδικά με απορίες σχετικά με τον ασφαλή χειρισμό του όπλου, τις ενέργειες που σκέπτεστε να κάνετε σχετικά με το όπλο σας, τα τεχνικά του χαρακτηριστικά και την χρήση των φυσιγγίων.

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Ούτε ένα μπεκατσίνι...

Φτάνοντας και η φετινή κυνηγετική περίοδος στο τέλος της, είπαμε με το φίλο μου τον Κώστα σε αυτά τα τελευταία κυνήγια να δοκιμάσουμε την τύχη μας στο υδρόβιο κυνήγι, μιας και στη μπεκάτσα φέτος αλλά και στα υπόλοιπα κυνήγια της αρεσκείας μας είχαμε πολύ λίγα αποτελέσματα καθώς δεν βρίσκαμε πουθενά πουλιά.
Έτσι, αφού εξοπλιστήκαμε πλήρως, ξεκινήσαμε Σάββατο πρωί για τους βάλτους του Ν. Άρτας, στους οποίους δεν είχαμε πατήσει ποτέ αλλά είχαμε ακούσει από τρίτους ότι κρατάει παπί. Μόλις φτάσαμε εκεί έβρεχε καταρρακτωδώς, αυτό που μας πτόησε όμως ήταν ότι όλα τα χωράφια είχαν γίνει λίμνες οπότε δεν μπορούσες να περπατήσεις μέσα. Περιφερόμενοι για περίπου δύο ώρες βρήκαμε ένα ωραίο μέρος το οποίο μας φάνηκε ύποπτο.
Κατεβήκαμε με τις μεγαλύτερες προσδοκίες, η πραγματικότητα όμως απείχε πολύ από αυτό. Περπατούσαμε ώρες και δεν είδαμε ούτε ένα μπεκατσίνι να πετάγεται στα 40 μέτρα όπως συνηθίζουν. Απογοητευμένοι, κουρασμένοι και με σκυμμένα τα κεφάλια ''τραβήξαμε'' το δρόμο της επιστροφής, αφού το νερό της βροχής είχε φτάσει μέχρι το κόκκαλο και τα πόδια μας ,από το περπάτημα στο βάλτο, δεν μας κρατούσαν άλλο.
Η μαγεία του κυνηγιού όμως εκεί κρύβεται. Στο απροσδόκητο. Ξαφνικά, λίγο πριν φτάσουμε στο αυτοκίνητο, πετάγεται μέσα από κάτι καλαμιές στην άκρη του δρόμου μία πρασινοκέφαλη, πρασίνι όπως το λέμε στα χωριά. Με ταχύτητα αστραπής, κατεβάζουμε τα όπλα από την πλάτη και αρχίζουμε να ρίχνουμε στο παπί που απομακρυνόταν ιλιγγιωδώς, όχι όμως για πολύ αφού έπεσε τραυματισμένο από τα 8άρια μας λίγο πιο κάτω. Όταν φτάσαμε εκεί σχεδόν κολυμπώντας, η χαρά μας ήταν τέτοια, που ξεχάσαμε όση κούραση είχαμε και συνεχίσαμε να κυνηγάμε μήπως βρούμε κανένα άλλο για να τα μοιραστούμε. Φυσικά δεν βρήκαμε τίποτα, αφού η τύχη μας είχε ήδη εξαντληθεί...
Φεύγοντας ύστερα από λίγο, με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα πρόσωπά μας, συμφωνήσαμε να επισκεπτόμαστε αυτό το κυνηγοτόπι που μας έδωσε απλόχερα αυτό το πανέμορφο πουλί-όνειρο κάθε βαλτοκυνηγού...

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΦΕΝΤΟΝΕΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΛΑΓΟ






Είναι κάπως σχετικό το ζήτημα της πρώτης κυνηγετικής εμπειρίας μιας και δύσκολα συναντάται κανείς που μέχρι χθες ήταν άσχετος με τον χώρο του κυνηγιού και τη στιγμή εκείνη αποφάσισε ότι είναι κυνηγός.
Επομένως είναι απίθανο να πει κάποιος «κυνήγησα την τάδε ημερομηνία για πρώτη φορά».
Στην Ελλάδα οι κυνηγοί κυρίως ειπείν διδάσκονται την τέχνη του κυνηγιού από τον πατέρα για να τη μεταλαμπαδεύσουν στον υιό.
Το γεγονός αυτό προϋποθέτει συμμετοχή στις εξορμήσεις από μικρή ηλικία προκειμένου να καταγραφούν οι εμπειρίες αλλά και να μεταδοθεί το κυνηγετικό πάθος.

Οι πατεράδες μας (Τάκης – Χάρης) ξεκίνησαν κυνηγώντας πουλιά. Χαρακτηριστικά θυμάμαι ένα βράδυ όταν ήμουν-δεν ήμουν 6 ετών που απέκτησαν τα πρώτα τους σκυλιά, δυο πόιντερ, τη Ρίτα και τον Άρη. Σύντροφοί τους επί χρόνια στο κυνήγι συνέδεσαν τα ονόματά τους με αναρίθμητες επιτυχημένες εξορμήσεις και πολύτιμες αναμνήσεις. Επί χρόνια και εμείς από κοντά… προσπαθώντας να καταλάβουμε τι είναι η φέρμα, πώς σηκώνεται η μπεκάτσα, πώς πρέπει να στοχεύουμε.

Είχε σιγά-σιγά μπολιαστεί η κάψα του κυνηγού και στο δικό μας αίμα. Μετά από χρόνια στο κυνήγι των πουλιών, πάρθηκε η απόφαση να συνεχίσουν με ένα κυνήγι εντελώς διαφορετικό από κάθε άποψη και έτσι αφήνοντας τα πουλιά πέρασαν στον λαγό.

Εκδρομή στην Καλαμπάκα για αγορά ιχνηλατών σε κυνοτροφείο της περιοχής και το κεφάλαιο του λαγού άρχιζε…
Δύσκολο κυνήγι ο λαγός και όπως ήταν αναμενόμενο με μηδενικές καρπώσεις στην αρχή. Εμείς, οι πιτσιρικάδες, ενώ είχαμε μάθει να βλέπουμε τους μεγάλους να επιστρέφουν από το κυνήγι με αρκετά θηράματα, με τον καιρό συνηθίσαμε να τους βλέπουμε να γυρνάνε στο σπίτι με άδεια χέρια και σκεπτικοί.

Συζητήσεις επί συζητήσεων γύρω από το τζάκι για το τι φταίει, πώς γλίτωσε ο λαγός εκείνο το πρωί και δεν πέρασε από το καρτέρι (σήμερα αμφιβάλλω εάν τα θηράματα εκείνα ήταν όντως λαγοί) με μόνιμο σχεδόν συμπέρασμα ότι τα σκυλιά δεν ήταν άξια των περιστάσεων.

Στο μεταξύ εμείς είχαμε μεγαλώσει κατά μερικά χρόνια και λάβαμε ως δώρο από μια σφεντόνα. Κυνηγοί και εμείς λοιπόν! Με τις σφεντόνες, τις παραλλαγές μας και ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί σταματήσαμε να ακολουθούμε τους μεγάλους και βγαίναμε μόνοι μας στο δάσος να κυνηγήσουμε πουλιά. Σπουργίτια στην αρχή με όνειρο να πάρουμε κανέναν κότσυφα. Μετά από πολλή προσπάθεια το κατάφερε ο Θωμάς.

Πάντα όμως στο μυαλό μας υπήρχε η στιγμή που θα βγάλουμε τη δική μας άδεια και θα βγούμε να κυνηγήσουμε και εμείς με σκυλιά και καραμπίνες.

Τα χρόνια πέρασαν, το σχολείο τελείωσε και έφτασε η ώρα της ενηλικίωσης. Οκτώβρης και φεύγω από τη Θεσσαλονίκη όπου σπούδαζα για Σ/Κ στο χωριό και έκδοση της άδειας. Ξημέρωμα Σαββάτου και πρώτο κυνήγι μου με καραμπίνα.
Τελικά η τύχη του πρωτάρη πρέπει να είναι κάπου θεσμοθετημένη, δεν εξηγείται αλλιώς ! Όλο το σύμπαν συνωμότησε ώστε να πάρω τον πρώτο μου λαγό. Κατά λάθος ο πατέρας μου σήκωσε λαγό με τα πόδια, τα σκυλιά τον κυνήγησαν, εγώ έκατσα ακριβώς στο σημείο που σηκώθηκε όπου φυσικά μετά από λίγο ξαναγύρισε. Ήταν τέτοια η αγωνία μου που ο λαγός με πλησίασε σε απόσταση εκατοστών αλλά το ποδοβολητό του θεώρησα ότι ήταν σκύλου. Με το που γύρισα το κεφάλι και τον είδα, αμέσως αναλογίστηκα αστραπιαία το πόσο παιδεύτηκαν οι μεγάλοι ώστε να «φτιάξουν» ικανά σκυλιά και να μάθουν οι ίδιοι το κυνήγι του λαγού ώστε ο πανικός μου δεκαπλασιάστηκε. Αφού τον σημάδεψα έκλεισα τα μάτια ενστικτωδώς και ο λαγός τα δικά του για πάντα!

Γρήγορα στον τόπο αντηχούσαν άναρθρες κραυγές ευτυχίας και θριάμβου τόσο από εμένα όσο και από την υπόλοιπη ομάδα. Η συγκίνηση ήταν τεράστια και ικανή να κάνει τον λαγό τη δική μου κυνηγετική πρέζα. Παίρνοντάς τον στα χέρια μου ένιωσα αμέσως το σεβασμό του κυνηγού απέναντι στο θήραμά του.

Και επειδή το κυνήγι δεν είναι, δεν πρέπει να είναι στεγνή αναζήτηση κρέατος, η μέρα εκείνη έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο… τσίπουρα στο κοντινό χωριό με αμπελοφιλοσοφίες, θριαμβολογίες και αναλύσεις επί αναλύσεων από μέρους μου για το «έπος» που προηγήθηκε αλλά και υποσχέσεις για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει (φυσικά δεν επαληθεύτηκαν).

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι τη νέα χρονιά που θα έχω απολέσει το βάρος σπουδών και στράτευσης θα γίνει της π….νας.

Kαι μέχρι το λαιμό να φτάσει το νερό, εμείς θα κυνηγάμε

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Καλώς Ήρθατε !

Η εξάπλωση της τεχνολογίας και του διαδικτύου φαίνεται να αγγίζει και τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας η λογική των οποίων, εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να συμβαδίζει ούτε να περιγράφεται μέσω ενός υπολογιστή και να μεταφέρεται με καλώδια. Όπως ακριβώς και το κυνήγι.

Ως εκ τούτου το παρόν ιστολόγιο έχει μορφή καθαρά πειραματική με σκοπό αυτού την ανταλλαγή εμπειριών απόψεων και κυνηγετικών ιστοριών. Θα χαρούμε να δούμε τον χώρο μας να εμπλουτίζεται από τα δικά σας πονήματα και ιδέες.

Μία τόσο ευγενής δραστηριότητα δεν αποτελεί πεδίο απόδειξης ανδρισμού ανάλογα την ποσότητα των θηραμάτων...Επομένως εάν ψάχνετε για ανάλογες φωτογραφίες εδώ σίγουρα δεν είναι ο χώρος σας.

Αυτα για αρχή και καλή διαμονή.