Είναι κάπως σχετικό το ζήτημα της πρώτης κυνηγετικής εμπειρίας μιας και δύσκολα συναντάται κανείς που μέχρι χθες ήταν άσχετος με τον χώρο του κυνηγιού και τη στιγμή εκείνη αποφάσισε ότι είναι κυνηγός.
Επομένως είναι απίθανο να πει κάποιος «κυνήγησα την τάδε ημερομηνία για πρώτη φορά».Στην Ελλάδα οι κυνηγοί κυρίως ειπείν διδάσκονται την τέχνη του κυνηγιού από τον πατέρα για να τη μεταλαμπαδεύσουν στον υιό.
Το γεγονός αυτό προϋποθέτει συμμετοχή στις εξορμήσεις από μικρή ηλικία προκειμένου να καταγραφούν οι εμπειρίες αλλά και να μεταδοθεί το κυνηγετικό πάθος.
Οι πατεράδες μας (Τάκης – Χάρης) ξεκίνησαν κυνηγώντας πουλιά. Χαρακτηριστικά θυμάμαι ένα βράδυ όταν ήμουν-δεν ήμουν 6 ετών που απέκτησαν τα πρώτα τους σκυλιά, δυο πόιντερ, τη Ρίτα και τον Άρη. Σύντροφοί τους επί χρόνια στο κυνήγι συνέδεσαν τα ονόματά τους με αναρίθμητες επιτυχημένες εξορμήσεις και πολύτιμες αναμνήσεις. Επί χρόνια και εμείς από κοντά… προσπαθώντας να καταλάβουμε τι είναι η φέρμα, πώς σηκώνεται η μπεκάτσα, πώς πρέπει να στοχεύουμε.
Είχε σιγά-σιγά μπολιαστεί η κάψα του κυνηγού και στο δικό μας αίμα. Μετά από χρόνια στο κυνήγι των πουλιών, πάρθηκε η απόφαση να συνεχίσουν με ένα κυνήγι εντελώς διαφορετικό από κάθε άποψη και έτσι αφήνοντας τα πουλιά πέρασαν στον λαγό.
Εκδρομή στην Καλαμπάκα για αγορά ιχνηλατών σε κυνοτροφείο της περιοχής και το κεφάλαιο του λαγού άρχιζε…
Δύσκολο κυνήγι ο λαγός και όπως ήταν αναμενόμενο με μηδενικές καρπώσεις στην αρχή. Εμείς, οι πιτσιρικάδες, ενώ είχαμε μάθει να βλέπουμε τους μεγάλους να επιστρέφουν από το κυνήγι με αρκετά θηράματα, με τον καιρό συνηθίσαμε να τους βλέπουμε να γυρνάνε στο σπίτι με άδεια χέρια και σκεπτικοί.
Συζητήσεις επί συζητήσεων γύρω από το τζάκι για το τι φταίει, πώς γλίτωσε ο λαγός εκείνο το πρωί και δεν πέρασε από το καρτέρι (σήμερα αμφιβάλλω εάν τα θηράματα εκείνα ήταν όντως λαγοί) με μόνιμο σχεδόν συμπέρασμα ότι τα σκυλιά δεν ήταν άξια των περιστάσεων.
Στο μεταξύ εμείς είχαμε μεγαλώσει κατά μερικά χρόνια και λάβαμε ως δώρο από μια σφεντόνα. Κυνηγοί και εμείς λοιπόν! Με τις σφεντόνες, τις παραλλαγές μας και ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί σταματήσαμε να ακολουθούμε τους μεγάλους και βγαίναμε μόνοι μας στο δάσος να κυνηγήσουμε πουλιά. Σπουργίτια στην αρχή με όνειρο να πάρουμε κανέναν κότσυφα. Μετά από πολλή προσπάθεια το κατάφερε ο Θωμάς.
Πάντα όμως στο μυαλό μας υπήρχε η στιγμή που θα βγάλουμε τη δική μας άδεια και θα βγούμε να κυνηγήσουμε και εμείς με σκυλιά και καραμπίνες.
Τα χρόνια πέρασαν, το σχολείο τελείωσε και έφτασε η ώρα της ενηλικίωσης. Οκτώβρης και φεύγω από τη Θεσσαλονίκη όπου σπούδαζα για Σ/Κ στο χωριό και έκδοση της άδειας. Ξημέρωμα Σαββάτου και πρώτο κυνήγι μου με καραμπίνα.
Τελικά η τύχη του πρωτάρη πρέπει να είναι κάπου θεσμοθετημένη, δεν εξηγείται αλλιώς ! Όλο το σύμπαν συνωμότησε ώστε να πάρω τον πρώτο μου λαγό. Κατά λάθος ο πατέρας μου σήκωσε λαγό με τα πόδια, τα σκυλιά τον κυνήγησαν, εγώ έκατσα ακριβώς στο σημείο που σηκώθηκε όπου φυσικά μετά από λίγο ξαναγύρισε. Ήταν τέτοια η αγωνία μου που ο λαγός με πλησίασε σε απόσταση εκατοστών αλλά το ποδοβολητό του θεώρησα ότι ήταν σκύλου. Με το που γύρισα το κεφάλι και τον είδα, αμέσως αναλογίστηκα αστραπιαία το πόσο παιδεύτηκαν οι μεγάλοι ώστε να «φτιάξουν» ικανά σκυλιά και να μάθουν οι ίδιοι το κυνήγι του λαγού ώστε ο πανικός μου δεκαπλασιάστηκε. Αφού τον σημάδεψα έκλεισα τα μάτια ενστικτωδώς και ο λαγός τα δικά του για πάντα!
Γρήγορα στον τόπο αντηχούσαν άναρθρες κραυγές ευτυχίας και θριάμβου τόσο από εμένα όσο και από την υπόλοιπη ομάδα. Η συγκίνηση ήταν τεράστια και ικανή να κάνει τον λαγό τη δική μου κυνηγετική πρέζα. Παίρνοντάς τον στα χέρια μου ένιωσα αμέσως το σεβασμό του κυνηγού απέναντι στο θήραμά του.
Και επειδή το κυνήγι δεν είναι, δεν πρέπει να είναι στεγνή αναζήτηση κρέατος, η μέρα εκείνη έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο… τσίπουρα στο κοντινό χωριό με αμπελοφιλοσοφίες, θριαμβολογίες και αναλύσεις επί αναλύσεων από μέρους μου για το «έπος» που προηγήθηκε αλλά και υποσχέσεις για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει (φυσικά δεν επαληθεύτηκαν).
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι τη νέα χρονιά που θα έχω απολέσει το βάρος σπουδών και στράτευσης θα γίνει της π….νας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου