Κυνήγι στην αρχαία Ελλάδα και Αρετή

Ο Ξενοφών στο έργο του "κυνηγετικός" μας αναλύει τα σχετικά γύρω από το κυνήγι στην αρχαία Ελλάδα δίνοντας οδηγίες για το πως πρέπει να κυνηγούν οι άνθρωποι συγκεκριμένα θηράματα. Επίσης ο Ξενοφών περιέγραψε τα οφέλη που δίνει στον άνθρωπο το κυνήγι τόσο ατομικά όσο και σχετικά με τη βελτίωσή του ως μονάδα σε ένα κοινωνικό σύνολο.

Για την επιτυχημένη διεξαγωγή συγκεκριμένων κυνηγιών λέει λοιπόν ο Ξενοφών:

- " Για πρώτη φορά πρέπει κάποιος να έλθει στην κυνηγετική ασχολία από τη στιγμή που φεύγει από την παιδική ηλικία". Για τους αρχαίους αυτό σήμαινε μετά τα 7 έτη ζωής.

-"Αυτός που θα κρατάει τα δίχτυα πρέπει να έχει αγάπη για το κυνήγι, να μιλάει Ελληνικά, να έχει ηλικία περίπου 20 χρόνων, ανάλαφρος στην εμφάνιση, δυνατός, με ισχυρό φρόνημα, ώστε να ευχαριστιέται με το έργο υπερνικώντας τους κόπους που προέρχονται από τούτο".

-" Πολλοί διαφορετικοί τρόποι συμπεριφοράς των σκυλιών υπάρχουν κατά τη διάρκεια της ιχνηλασίας. Άλλα μόλις βρουν ίχνη πορεύονται χωρίς να δίνουν κανένα σημάδι, για να μη γίνει αντιληπτό ότι ιχνηλατούν, άλλα κουνούν μόνο τα αυτιά και κρατούν την ουρά τους ακίνητη, άλλα έχουν ακίνητα τα αυτιά και σείουν την άκρη της ουράς τους".

-" Τα ίχνη του λαγού διατηρούνται πολύ τον χειμώνα γιατί και η νύχτα διαρκεί πολύ, ενώ το καλοκαίρι διαρκούν λίγο για τον αντίθετο λόγο. Αλλά τον χειμώνα το πρωί, δεν τα μυρίζονται τα σκυλιά όταν έχει πάχνη ή παγετό".

-" Τα ίχνη εξαφανίζει επίσης η πολλή δροσιά που τα οδηγεί προς τα κάτω και οι βροχές που πέφτουν μετά από μία περίοδο ξηρασίας απελευθερώνουν οσμές από το έδαφος κάνοντας δύσκολο το έργο της όσφρησης μέχρι να στεγνώσει".

-" Ακόμη χειρότερα αποτελέσματα έχουν οι νότιοι άνεμοι, γιατί υγραίνοντας τα ίχνη, τα διαχέουν. Οι βόρειοι όμως τα κρατούν συνενωμένα και τα διατηρούν. Οι ξαφνικές μπόρες τα σκεπάζουν, το ίδιο και οι ψιχάλες, και η σελήνη τα καταστρέφει με τη θερμότητα, ιδίως όταν έχει πανσέληνο και τότε είναι και πάρα πολύ αραιά τα ίχνη. Γιατί οι λαγοί, χαρούμενοι επειδή φέγγει, τινάζονται ψηλά στον αέρα και προχωρούν κάνοντας μεγάλα άλματα παίζοντας μεταξύ τους".

-" Τα ίχνη που αφήνει το θήραμα πηγαίνοντας προς τη φωλιά του μυρίζουν για πολύ περισσότερο χρονικό διάστημα από αυτά που αφήνει όταν περιπλανάται. Γιατί προς τη φωλιά του ο λαγός πορεύεται κάνοντας στάσεις, ενώ όταν περιπλανιέται τρέχει".

-" Ο κυνηγός, καθώς ο λαγός καταδιώκεται, πρέπει να φωνάζει Εμπρός σκυλιά, πολύ ωραία, πολύ έξυπνα σκυλιά".

-" Πρέπει στα σκυλιά να δίνει ονόματα σύντομα για να μπορεί να τα φωνάζει εύκολα. Πρέπει να είναι τέτοια όπως Ψυχή, Θυμός, Λόγχη, Ρώμη, Αιθήρ ...."

-" Πρέπει στα σκυλιά να δίνει παραγγέλματα ένας, ο πιο έμπειρος, ενώ οι υπόλοιποι ν'ακολουθούν με τάξη, σε μεγάλη απόσταση ο ένας από τον άλλο για να έχει ο αγριόχοιρος μεγάλα περάσματα γιατί αν πέσει σε πολλούς συγκεντρωμένους, υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού".

Σχετικά με την κυνηγετική αρετή λέει ο Ξενοφών:

-" Όσοι ακολουθούν το έργο τούτο θα ωφεληθούν ιδιαίτερα, γιατί χαρίζει υγεία στο σώμα, και μπορούν να βλέπουν και να ακούνε καλύτερα, να γερνάνε λιγότερο ενώ κατ' εξοχήν εκπαιδεύει για τον πόλεμο".

-" Θα μπορέσουν να κοιμούνται υπό άσχημες συνθήκες και να είναι σωστοί φύλακες της διαταγής που τους δόθηκε".

-" 'Οταν τοποθετούνται στην εμπροσθοφυλακή, δεν θα εγκαταλείπουν, επειδή μπορούν να είναι υπομονετικοί".

-" Από τους παλαιότερους, όσοι μαθήτευσαν κοντά στον Χείρωνα, όταν ήταν νέοι κάνοντας αρχή από τα κυνήγια διδάχτηκαν πολλά και καλά πράγματα".

-" Λένε κάποιοι πως δεν πρέπει να αγαπάμε τα κυνήγια, για να μην παραμελούμε τα οικεία ζητήματα" Από εδώ προκύπτει ότι οι αρχαίοι Έλληνες δεν κυνηγούσαν για να βρουν φαγητό. Πως θα μπορούσε να θεωρηθεί "μη οικείο ζήτημα" η εξασφάλιση της τροφής; Απολίτιστοι μαμελούκοι λοιπόν και οι αρχαίοι...

-" Επιπλέον έγιναν καλοί όχι μόνο οι άνδρες που αγάπησαν τα κυνήγια, αλλά και οι γυναίκες στις οποίες ο θεός έδωσε το χάρισμα τούτο, η Άρτεμις, η Αταλάντη, η Πρόκρις και όποια άλλη"