Ζητώ να αγοράσω bloodhound

Ενδιαφέρομαι για κουτάβι της συγκεκριμένης ράτσας κατά προτίμηση αρσενικό. Παρακαλώ τυχόν ενδιαφερόμενοι να απευθύνεστε στο stgeor21@hotmail.com

Like a man is a mountainside

Ένα κυνήγι για να το θυμάσαι....

Σάββατο πρωί, 25 Δεκεμβρίου και αντί να πάμε στην Εκκλησία όπως προβλέπει και επιβάλει η θρησκεία και ο "καθωσπρεπισμός" πήγαμε για Μπεκάτσα!!!

Σύνορα Νομού Γρεβενών με Ιωαννίνων, ώρα 7.30 το πρωί, 4 βαθμοί κελσίου και τα χωράφια "σηκώνουν" ομίχλη από τη διαφορά θερμοκρασίας με την ατμόσφαιρα.
Κατηφορίζουμε με το Επανιέλ Μπρετόν για να την ψάξουμε και πριν καν προλάβουμε να γεμίσουμε τις Μπερέττες, βλέπουμε το σκυλί με μανία να πέφτει μέσα σε ένα ποτάμι για να περάσει απέναντι, κάτι που μας βάζει σε σκέψεις. Με γρήγορες κινήσεις ακροβολιζόμαστε στα γύρω σημεία σχηματίζοντας ένα τρίγωνο μαζί με το σκυλί και την πιθανή θέση της μπεκάτσας στη μέση.
Ξαφνικά το κουδουνάκι σταματάει. Το σκυλί την είχε εντοπίσει από απέναντι και γι' αυτό έπεσε μέσα στο ποτάμι, για να την μπλοκάρει!
Περνάνε λίγα βασανιστικά δευτερόλεπτα και ακούγεται τα εκκωφαντικό σήκωμά της....(Φτττρρρρρρρ...) "Μπάμ Μπάμ Μπάμ" από τον έναν και αμέσως "Μπάμ Μπάμ" από τον άλλον. Τίποτα. Έφυγε.
Εδώ είναι η κλασσική στιγμή των δικαιολογιών..."Δεν την είδα καλά, σηκώθηκε πολύ απότομα, είχε πολλά κλαριά στη μέση" και διάφορα τέτοια. Καμμία δικαιολογία. Έτσι είναι η μπεκάτσα. Ποτέ δε θα τη δείς όπως την περιμένεις. Η ντουφεκιά πρέπει να είναι γρήγορη, μπηχτή και χωρίς σκέψη. Με λίγη τύχη θα την "πάρεις".

Προχωράμε λίγο παρακάτω και ξανά φέρμα! Το μέρος πολύ δύσκολο....Απότομο, ανηφορικό και το σκυλί στην κορυφή. Μαζεύουμε κουράγιο και ξεκινάμε τρέχοντας για το σκυλί, όπου και φτάνουμε σε κανά 2 λεπτά λαχανιασμένοι ψάχνοντας για την ιδανική θέση.
Η φήμη που έχουν τα Επανιέλ ότι είναι από τα καλύτερα μπεκατσόσκυλα επιβεβαιώνεται και συνεχίζει η φέρμα για αρκετά λεπτά ακόμα (πιθανότατα κάποια δευτερόλεπτα αλλά εκείνη τη στιγμή ο χρόνος "παγώνει") και ξαφνικά....Φτττρρρρρρρρρ...."Μπάμ Μπάμ Μπάμ"....Τίποτα. Έφυγε.

Ατυχία και αστοχία. Το βρισίδι που ακολούθησε δεν περιγράφεται ούτε προφέρεται......

Για να μην επαναλαμβάνομαι, η ημέρα έφτασε στο τέλος της, έχοντας σηκώσει τέσσερα πουλιά και κανένα στο χέρι. Χωρίς τύχη στο κυνήγι δεν κάνεις τίποτα και εκείνη την ημέρα μας είχε αφήσει στο έλεος του Θεού που στην προκειμένη περίπτωση προτίμησε τα πουλιά....

Ένα από τα καλύτερα φετινά κυνήγια που λόγω της μεγάλης απογοήτευσης μετατράπηκε σε ένα από τα χειρότερα!!! Πάντα όμως μέσα σου ξέρεις, ότι αυτά τα πουλιά δε μας άξιζε να τα πάρουμε αφού τα "έβαλαν" με ένα σκυλί και δύο κυνηγούς και βγήκαν νικητές!
Ας σκεφθεί ο καθένας το κατόρθωμα αυτό και τότε ίσως κάποιοι καταλάβουν γιατί δεν πρέπει να κυνηγάμε παράνομα, σε περιπτώσεις δηλαδή που τα θηράματα είναι αδύναμα και δε μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!