Ξεκινήσαμε που λέτε για ένα λαγοκυνήγι με τον καιρό να είναι κατάλληλος έως άριστος. Η εμπειρία όμως είναι κάτι που κερδίζεται μόνο με τον χρόνο και όχι με ένα κλικ. Επειδή κανείς μας δεν είναι μπαρουτοκαπνισμένος στο κυνήγι του λαγού (και επειδή κυνηγάμε τις προβλεπόμενες ημέρες και όχι όλη την εβδομάδα), αντί να εκμεταλλευτούμε τον υπέροχο καιρό, πήγαμε "να λύσουμε τις διαφορές μας" με έναν θηριώδη λαγό που πριν καιρό μας είχε κάνει ρόμπα.
Έλα όμως που δεν σκεφτήκαμε ότι στο φύλλο το σκυλί δεν γίνεται να ιχνηλατήσει. Περνάει δηλαδή ο λαγός, αφήνει ντορό, αλλά μετά περνάει και το σκυλί, το φύλλο ανακατεύεται και φυσικά τα ίχνη χάνονται.
Στο καθαρό τα σκυλιά τον πήγαιναν πολύ καλά. Με το που έμπαιναν όμως στο δασωμένο, όλα τελείωναν. Μέχρι και ο πιο επίμονος σκύλος της παρέας, τα παράτησε σχετικά νωρίς οπότε και καταλάβαμε ότι δεν κάνει προκοπή και τα μαζέψαμε.
Οι υπόλοιποι βέβαια που πήγαν στο πεύκο κάνανε το σκηνικό να θυμίζει πόλεμο με τις απανωτές τουφεκιές τους αφού ο καιρός ήταν σαν να ξεκινούσες με θήραμα στην τσάντα σου.
Ας προσέχαμε...
3 σχόλια:
Κάνεις λάθος αν νομίζεις πως τα σκυλιά δεν ιχνηλατούν στα φύλα. ϊσως δεν έχουν ασχοληθεί με αυτή την ιχνηλασία, διότι είναι διαφορετική. Δηλαδή δεν βρίσκουν την μυρωδιά του θηράματος, αλλά το ανακατεμένο φύλο βγάζει άλλη μυρωδιά που θα πρέπει να την ακολουθήσουν.
Εκτός και αν μέσα στο πυκνό αυτή την εποχή υπάρχει κάποια άλλη ισχυρότερη μυρωδιά οπότε καλύπτει τις άλλες ...
Όταν αυτό φτάνει μέχρι το γόνατο; Μιλάμε για πολύ πράμα. Δεν το έχω ακούσει ποτέ αυτό που λες. Ενδιαφέρον. Και με κάτι παλιότερους που μιλήσαμε μας είπαν ότι απλά κάναμε μαλακία που πήγαμε εκεί.
Αν το φύλο φτάνει μέχρι το γόνατο, λογικό είναι να μήν μπορεί ...
Δημοσίευση σχολίου