Κυνήγι λαγού στην Πίνδο (2014) με τα εντόπια Λευκά

Έφτασε η ώρα!

Να βγουν τα όπλα, να ζεσταθούν οι κάννες, να γεμίσουν τα βουνά μας από τους γλυκούς ήχους των ιχνηλατών και των σηκωμάτων.

Η αδρεναλίνη να φτάσει στα ύψη, η συγκίνηση και η αγωνία να κυριεύσει κάθε κυνηγό. Η έναρξη της κυνηγετικής σεζόν είναι η πιο όμορφη στιγμή από όλες. Το μεγαλύτερο μέρος της ομορφιάς θα έλεγα ότι βρίσκεται στην προετοιμασία και την προσμονή. Φέτος η έναρξη έτυχε να πέσει ημέρα Τετάρτη κι έτσι αναγκαστικά για τους περισσότερους κυνηγούς η πρώτη φορά για φέτος μετατίθεται για το ερχόμενο Σάββατο.

Καλή επιτυχία σε όσους μπορέσουν να βγουν αύριο. Ζηλεύω την αποψινή διαδικασία. Το λάδωμα του όπλου, την τήρηση ασήμαντων στην πραγματικότητα κανόνων που για κάποιους όμως είναι γούρι, την αγωνία και την προσεκτική παρατήρηση του καιρού, την ετοιμασία των λοιπών πραγμάτων, της τσάντας, των προμηθειών, του αυτοκινήτου. Και τέλος το ξυπνητήρι. Αν και νομίζω ότι είναι το τελευταίο που χρειάζεται. Ποιος κοιμάται τέτοιες νύχτες...

Λαγού μαλλί! Εμείς θα τα πούμε το Σάββατο...

Ρυθμιστική 2014-15

Με το δικαίωμα θήρευσης ενός επιπλέον αγριόχοιρου ανά ομάδα, αλλά και το άνοιγμα τριών νέων περιοχών, χαρακτηρισμένες ως ΖΕΠ, στους κυνηγούς εκδόθηκε και εφέτος η ετήσια ρυθμιστική απόφαση για το κυνήγι από την Ειδική Γραμματεία Δασών του υπουργείου Περιβάλλοντος.

Η απόφαση αναμένεται να υπογραφεί σήμερα ή αύριο από τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Νίκο Ταγαρά.

Το πλέον θετικό στην εφετινή απόφαση είναι η διατήρηση των τελών έκδοσης και ανανέωσης των αδειών θήρας προς το Δημόσιο στα ίδια επίπεδα με πέρυσι. Έτσι, η ανανέωση της γενικής άδειας θα διαμορφωθεί και εφέτος γύρω στα 150 ευρώ (ανάλογα με τις έκτακτες εισφορές προς συλλόγους ή ομοσπονδίες, αλλά και το ασφάλιστρο), της περιφερειακής άδειας στα 120 ευρώ και της τοπικής άδειας περίπου στα 100 ευρώ.

Μάλιστα, οι άδειες εφέτος θα πρέπει να είναι κατά τι φθηνότερες, αφού καταργείται το χαρτόσημο ΟΓΑ, σύμφωνα με το νόμο για τους φόρους υπέρ τρίτων. Βέβαια, από την άλλη, υπάρχουν ομοσπονδίες που έχουν ήδη ανακοινώσει αύξηση στην έκτακτη εισφορά υπέρ θηροφυλακής.

Να διευκρινίσουμε ότι οι νέες περιοχές στις οποίες θα επιτρέπεται το κυνήγι την εφετινή χρονιά είναι αυτή του Γαλαξιδίου, το όρος Φαλακρό στη Δράμα και το όρος Ζήρεια στην Κορινθία.

Σε ό,τι αφορά το κυνήγι του αγριόχοιρου, από εφέτος σε ομάδες κυνηγών μέχρι 10 άτομα δίνεται το δικαίωμα θήρευσης πέντε αγριογούρουνων ανά ομάδα και έξοδο. Για το κυνήγι της νησιώτικης πέρδικας συνεχίζονται οι εξαιρέσεις για τη Μυτιλήνη, τη Λήμνο, τη Σάμο, την Ικαρία, τους Φούρνους και τη Χίο και, συγκεκριμένα, στο νομό Λέσβου επιτρέπεται το κυνήγι μόνο τις παρακάτω Κυριακές: 21/09, 28/09, 05/10, 12/10, 19/10, 26/10, 02/11 και 09/11.

Στους νομούς Σάμου και Χίου επιτρέπεται το κυνήγι της πέρδικας από 15 Σεπτεμβρίου έως 30 Νοεμβρίου και μόνο τις ημέρες Τετάρτη – Σάββατο – Κυριακή. Στη Χίο, λόγω των πυρκαγιών του 2012, θα επιτρέπεται μόνο Σάββατο – Κυριακή.

Πηγή: Έθνος

Από Αύγουστο χειμώνα!

Καλό μήνα συνάδελφοι κυνηγοί!
Είναι ο μήνας που μας φέρνει την έναρξη, ο μήνας που στην ύπαιθρο ξεκινά το μάζεμα των ξύλων για τον χειμώνα, ο μήνας που ενώ το καλοκαίρι είναι στην κορύφωσή του, ο δικός μας νους, όσων είμαστε ταγμένοι στον ιχνηλάτη, είναι λίγο μπροστά, στο φθινόπωρο που θα μας φέρει ξανά στους κυνηγότοπους που τόσο αγαπάμε.

Θα επανέλθουμε όταν έχουμε κάποιο νέο για τη ρυθμιστική

Περί απαγόρευσης...

Έτσι είναι όταν άσχετοι δέχονται και επιβάλλουν προτάσεις γελοίων. Αυτό.

Στηρίζουμε την εφημερίδα Κυνηγετικά Νέα!

Είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε, είτε μας αρέσει, είτε όχι... είναι πολύ σημαντικό γεγονός ότι υπάρχει μια εβδομαδιαία εφημερίδα κυνηγετικού ενδιαφέροντος στα περίπτερα όλης της χώρας.

Αύριο Τετάρτη λοιπόν κυκλοφορεί πανελλαδικά τον ενδέκατο φύλλο της εφημερίδας

Κυνηγοί και ταλιμπάν

Όταν ξεκινούσα την κυνηγετική δραστηριότητα θυμάμαι ότι είχα λάβει μια τρόπον τινά αιρετική συμβουλή. Αυτή είχε να κάνει με το επίπεδο της πλειοψηφίας των συναδέλφων κυνηγών. Ο άνθρωπος που με μύησε στο κυνήγι λοιπόν, πριν ξεκινήσω κι εγώ να αποκαλούμαι κυνηγός (τρομάρα μου) μου είχε πει "Γενικά να έχεις το νου σου. Δυστυχώς δε μπορούμε να πούμε οτι με το κυνήγι ασχολείται η αφρόκρεμα της κοινωνίας μας".

Τι είδους άνθρωποι ασχολούνται με το κυνήγι λοιπόν; Μπας και είχε στοιχεία υπερβολής η συμβουλή του;  Κάνοντας κάποιος μια βόλτα στα διαδικτυακά κυνηγετικά στέκια, διαμορφώνει μια άποψη ότι οι κυνηγοί στην Ελλάδα είναι υψηλού επιπέδου. Αντιλαμβάνονται το κυνήγι ως μια διαδικασία προσέγγισης της φύσης και των λειτουργιών της, βασιζόμενη πάντα στον σεβασμό απέναντί της και ειδικά απέναντι στο θήραμα. Οι κυνηγοί (και) στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν με σεβασμό και ταπεινότητα το θήραμα. Διαβάζουμε το εξής εκπληκτικό "Ο κυνηγός αγαπάει περισσότερο από όλους αυτό που κυνηγά". Ειδικά αν σε καμια διαμάχη με οικολόγους της κακιάς ώρας τους πετάξεις αυτή την κουβέντα, τους αφήνεις με το στόμα ανοιχτό.
Πόσοι όμως στην πραγματικότητα βιώνουν και αντιλαμβάνονται το παραπάνω; Πόσοι αγαπάνε το θήραμα και κυνηγούν με ευγένεια και δεν αρκούνται σε μια απλή παπαγαλία ατάκας σαν τις ως άνω;

Πολύ φοβάμαι ότι είμαστε λίγοι. Για να προλάβω ενδεχόμενες αντιδράσεις, να πω ότι αν είναι να μιλάμε για το κυνήγι μόνο και μόνο για να ευλογάμε τα γένια μας, καλύτερα να μη λέμε τίποτα. Σημασία έχει να επισημαίνουμε τα στραβά μπας και αλλάξουν.

Για κάθε κυνηγό που αντιλαμβάνεται το κυνήγι ως ευγενές σπορ, υπάρχουν άλλοι που το αντιλαμβάνονται ως πλιάτσικο στη φύση. Για κάθε συνάδελφο που πασχίζει να προστατέψει τη φύση και το θήραμα, υπάρχουν άλλοι που θα αγοράσουν μια κούτα φυσίγγια τον Ιούλιο, που θα βγουν μέσα στη νύχτα με το αμάξι να πάρουν 1-2-5 και 100 αν μπορούσαν λαγούς, που θα ιχνηλατίσουν στο χιόνι, που θα μακελέψουν μπεκάτσες στο καρτέρι το σούρουπο.

Αν θέλει κανείς να ισχυριστεί ότι τα παραπάνω είναι υπερβολές, ας το κάνει μπας και ξεγελάσει τον εαυτό του. Θα μπορούσε όμως να είναι διαφορετική η κατάσταση; Σίγουρα όχι. Σε μια κοινωνία που το λαμόγιο έγινε συνώνυμο του μάγκα, θα ήταν αστείο να απαιτούσαμε ευπρέπεια και απόλυτη νομιμότητα από τους κυνηγούς. Εξάλλου και η άλλη πλευρά, οι αντικυνηγοί, μήπως είναι τίποτε σοβαρότερο; Είτε είναι λαμόγια που μασουλάνε από τις ΜΚΟ, είτε τίποτε ασχετάκια που νομίζουν ότι τα κρέατα που σαβουρώνουν συλλέγονται από δέντρα. Συνεπώς δεν πολυμετράει η άποψή τους...

Πίσω σε εμάς, αναρωτιέμαι τελικά πόσοι από τους κυνηγούς δεν είναι ζώα και κυνηγάνε τηρώντας τους κανόνες, γραπτούς και άγραφους. Πόσο δεδομένα είναι για την πλειοψηφία των κυνηγών αυτά που για εμάς είναι απαράβατα.

Τείνω δυστυχώς να πιστέψω ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο. Ένα σημαντικό ποσοστό κυνηγών στην πραγματικότητα είναι οι ταλιμπάν της ελληνικής εξοχής. Χωρίς την παραμικρή παιδεία και δίχως την παραμικρή επίγνωση του τι κάνουν, ξεχύνονται σε βουνά και κάμπους για να σκοτώσουν όσα περισσότερα μπορούν. Ο,τι ακριβώς καλείται να κάνει ένας στρατιώτης στον πόλεμο, αυτοί το κάνουν πράξη στο κυνήγι. Εχθρός τους είναι το θήραμα και αυτό πρέπει να θανατωθεί με κάθε τρόπο. Το αιφνιδιάζουν, το πιάνουν στον ύπνο, το εκτελούν την ώρα που προστατεύει τα μικρά του. Εκτελούν όλο το κοπάδι σα να επρόκειτο για εισβολείς που ήρθαν να πάρουν τη γη μας. Ακόμη κι αν δεν υπάρχει περίπτωση να πάρουν το θήραμα, θα το τραυματίσουν γιατί έτσι πρέπει. Το επιδεικνύουν σε όλο το χωριό λες και πιάσανε τον εχθρό. Εκφράζουν απύθμενο μίσος για το θήραμα και τη φύση αυτοί οι πλιατσικολόγοι της υπαίθρου.

Επιπλέον, η συμπεριφορά τους απέναντι στους άλλους κυνηγούς είναι όμοια. Οι συνάδελφοί τους είναι στα μάτια τους αντίπαλοι στο πλιάτσικο. Ποιος θα λαφυραγωγήσει περισσότερο τα βουνά και τους κάμπους της χώρας μας.

Όλοι τους ξέρουμε. Και η Θηροφυλακή τους ξέρει. Κι όμως ακόμα υπάρχουν. Υπάρχουν γιατί εμείς τους ανεχόμαστε, γιατί οι Θηροφύλακες δεν οπλοφορούν και φυσικά δεν είναι υποχρεωμένοι να παίξουν τις ζωές τους για να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις. Είναι επίσης και οι τοπικές κοινωνίες που πολλές φορές δεν μιλάει κάποιος για να αποφύγει τα μπλεξίματα.

Το θέμα πάντως δεν είναι να περιγράφεται απλώς μια κατάσταση αλλά να αντιμετωπίζεται κιόλας. Η λύση σε μια τέτοια περίπτωση είναι αρκετά απλή έως και αυτονόητη τολμώ να πω. Νομοθετική εξομοίωση της Θηροφυλακής με εξουσίες που έχει η Ελληνική Αστυνομία, δικαίωμα οπλοφορίας στους υπαλλήλους της και πιθανώς θεσμοθέτηση κωλύματος εντοπιότητας με βάση το νομό. Ο Θηροφύλακας πρέπει να εκπαιδεύεται αναλόγως, να προσλαμβάνεται με βάση ανάλογα προσόντα που πρέπει να έχει, σωματικά και πνευματικά ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στα ως άνω αυξημένα καθήκοντά του.

Λυπάμαι που το λέω αλλά πιστεύω ότι μόνο με φόβο θα βάλουν μυαλό ορισμένοι...

Χρόνια μας πολλά!

Μια από τις σχετικά άγνωστες μορφές της ορθόδοξης αγιολογίας, θεωρείται άγιος των κυνηγών, καθώς μέσα από μια αποκαλυπτική εμπειρία κατά τη διάρκεια μιας εξόρμησης γνώρισε το Θείο. Και δεν είναι τυχαίο πoυ την εμπειρία του τη συναντάμε σχεδόν αυτούσια να επαναλαμβάνεται στην παράδοση του αγίου Ουμβέρτου, του καθολικού προστάτη των κυνηγών!

Από το αρχείο του βετεράνου κυνηγού κ. Γιάννη Βενιέρη. Δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο Κυνήγι.

0 ι αρχαίοι Ελληνες είχαν, καθώς φαίνεται, πιο ανεπτυγμένη από τους σημερινούς την ιδέα του κυνηγίου. Απόδειξις τούτου είνε ότι μια από τις κυριώτερες θεές του Ολύμπου, η Αρτεμις, ήταν θεά και προστάτις της θήρας και των κυνηγών. Οι μυθικοί άθλοι, που απέδιδαν στην ατρόμητη θεά, και οι ευγενικές ιδιότητες της ωραιότερης αυτής παρθένας του Ολύμπου αποδεικνύουν πόσο είχαν ανυψώση οι προπάτορές μας το κυνήγι και σε τι ανώτερο ηθικό επίπεδο τοποθετούσαν όσους επεδίδοντο σ' αυτό. Ολοι οι μυθικοί ήρωες της αρχαίας ελληνικής θρησκείας εθαυμάζοντο για τα μεγάλα κυνηγετικά τους κατορθώματα. Ο Ηρακλής, ο Θησεύς, ο Περσεύς, ο Βελερεφόντης, ο Πηλεύς και τόσοι άλλοι ημίθεοι και ήρωες, που στολίζουν το πάνθεον της αρχαίας ελληνικής λατρείας, είχαν να επιδείξουν ο καθένας τους κι’ από μια σειρά άθλων κατά αγρίων θηρίων και φανταστικών τεράτων.

Αντιθέτως, όμως, οι νεώτεροι έλληνες κυνηγοί, όχι μόνο δεν καθιέρωσαν έναν άγιο της χριστιανικής θρησκείας ως προστάτη και αρχηγό, αλλά και τον υπάρχοντα πραγματικώς τοιούτον αγνοούν όλως διόλου. Υπάρχει δηλαδή άγιος της ορθοδόξου χριστιανικής θρησκείας, ο οποίος δικαιωματικώς μπορεί να αναλάβη την αρχηγείαν των ορθοδόξων κυνηγών και ο οποίος ασφαλώς θα είνε δυσαρεστημένος διά την μέχρι τούδε αδιαφορίαν των οπαδών του.

Το περίεργο δε είνε ότι, ενώ οι Ελληνες κυνηγοί αγνοούν τον Ελληνα άγιον, γνωρίζουν εν τούτοις πολύ καλά τον άγιον των καθολικών κυνηγών και μάλιστα κάποιος κυνηγετικός σύλλογος έχει το σήμα του καθολικού αυτού αγίου εις την σφραγίδα του. Ακόμη δε περιεργότερον είνε ότι η παράδοσις διά τον καθολικόν τούτον άγιον δεν είνε άλλο, παρά πιστή απομίμησις του θρύλλου του αγίου Ευσταθίου, γνησίου Ελληνος, ζήσαντος κατά τα πρώτα έτη του χριστιανισμού. Περί τούτου μπορεί κανείς άριστα να βεβαιωθή, εάν μάθη τι παραδέχονται οι καθολικοί διά τον άγιον Ουμβέρτον και εξ άλλου πώς περιγράφεται ο βίος του αγίου Ευσταθίου από τους ορθοδόξους εκκλησιαστικούς συγγραφείς.

Η γερμανική παράδοσις λέγει ότι «ο κόμης φον Ακιτάνιεν, γιος του δούκα Μπέρτραντ και έγγονος του βασιλέως της Τουλούζ, ήταν αυλάρχης του Τόυντριχτου ΙΙΙ, βασιλέως της Φράνκεν. Ο νεαρός και ατρόμητος αυτός ιππότης ήταν ο πρώτος κυνηγός μεταξύ των ευγενών. Είχε τα ωραιότερα και γρηγορώτερα άλογα και τις εκλεκτότερες ράτσες των σκυλιών. Οταν κυνηγούσε καβάλα στ' άλογό του, έμοιαζε σαν θεός, σαν παραμυθένιος ήρωας με την αστραφτερή του πανοπλία, που στράβωνε τα μάτια με τη λάμψη της. Στη σημερινή κομιτεία του Σίνυ της βελγικής επαρχίας του Λούξεμπουργκ βρίσκονται τα άγρια και απρόσιτα βουνά του Αρντεν, που μόνο δάση απέραντα υπήρχαν και ουρλιάσματα θηριών ακούονταν. Απότομες πλαγιές του πιο ψηλού βουνού σχημάτιζαν το μαγεμένο ρέμα, που ποτέ δεν το 'χαν διαπεράσει του ήλιου οι ακτίνες. Θεριά εξωτικά και δαίμονες τερατόμορφοι έσμιγαν τ' άγρια ουρλιάσματά τους μέρα και νύχτα. Ολοι πίστευαν, ότι, όποιος άκουγε μετά τα μεσάνυχτα και προ της χαραυγής το άγριο ουρλιαχτό της μαγεμένης ρεματιάς, τρελλαίνονταν και χάνονταν για πάντα.

Στις 17 του μήνα της Λαμπρής, του έτους 678, ο Ουγκουβέρτος κυνηγούσε στα δάση του Αρντεν. Ξαφνικά βγάζουν τα σκυλιά του πεντάμορφο ελάφι αρσενικό. Ρίχνεται σαν αστραπή ο Ουγκουβέρτος πίσω του, καβάλα στο καλλύτερό του άτι. Το ελάφι τρέχει σαν αέρας και χάνεται στο πυκνό δάσος. Ο Ουγκουβέρτος σφυρίζει τα σκυλιά, φωνάζει, ουρλιάζει και χώνει τα σπιρούνια στα πλευρά του αλόγου. Το ελάφι ξαναφαίνεται και χάνεται πάλι σαν αστραπή.

Σκοτάδι αρχίζει να ξαπλώνεται.

Το ελάφι μαζεύει τις ύστερες δυνάμεις του και αλλάζει δρόμο τρέχοντας προς τη ρεματιά την ξωτική. Το άτι στέκει απότομα. Σηκώνεται στα πισινά ποδάρια και αρνιέται να υπακούση στον ιππότη. Τρέχει το αίμα απ' τις πληγές, που ανοίγουν τα σπηρούνια στα πλευρά του. Τραβάει άθελα εμπρός τρέμοντας ολόσωμο. Τα τρομερά ουρλιάσματα και τα άγρια ξεφωνητά της στοιχειομένης ρεματιάς δεν σταματούν τον άφοβο Ουμβέρτο.

Το ελάφι όλο και πιο πολύ κουράζεται. Φτάνει στη ρεματιά και στέκει. Γυρίζει απότομα και γονατίζει. Πηδάει ο κόμης από τ' άλογο και τρέχει με το σπαθί στο χέρι. Αλλά τι θαύμα! Ανάμεσα στα κέρατα του ελαφιού η εικόνα του εσταυρωμένου με φωτοστέφανο εκθαμβωτικό παρουσιάζεται κι' ακούγεται απ' τα ουράνια ύψη μια μακρυνή και δυνατή φωνή: Ουμβέρτε τι με κυνηγάς; Πήγαινε κι άρχισε ζωή αγία.

Γονάτισε ο κόμης και προσκύνησε το θείο σημάδι. Αγγελος τότε του θεού κατέβη και σκέπασε το γονατισμένο ιππότη με χρυσοκέντητη ιερατική στολή...».

Μετά εννέα χρόνια, ο πάπας Σέργιος εχειροτόνησε με τα ίδια άμφια τον κόμητα Ουμβέρτο εις επίσκοπο Λιέγης. Η ζωή του ήταν τόσο χρηστή και ενάρετη, ώστε μετά το θάνατό του κατετάχθη μεταξύ των αγίων και τα οστά του μετεφέρθησαν την 3 Νοεμβρίου του 825 στον τόπο όπου έγεινε το θαύμα. Εκεί ιδρύθη τον 8ον αιώνα από τον άγιο Μπερέγιζο, τον εξομολογητή του Πιπίνου φον Χέρισταλ, το μοναστήρι «Αγιος Ουμβέρτος των Αρδενών».

Ο Ελληνας άγιος

Οι θέλοντες τώρα να συγκρίνουν τη ρομαντική παράδοσι του καθολικού αγίου προς τον βίον του Αγίου Ευσταθίου, δεν έχουν παρά να ανατρέξουν εις τον ΙΘ' Λόγον του Δαμασκηνού Στουδίου, όπου περιγράφεται με απλά λόγια το ίδιο θαύμα, καθώς και το μαρτύριο του αγίου τούτου. Αντιγράφω ακριβώς τη σχετική περικοπή.

«Μετά την ένσαρκον οικονομίαν του Χριστού εις ενενήντα χρόνους, ήτον τις βασιλεύς Ρωμαίος ονόματι Τραϊανός, ο οποίος εβασίλευε εις την μεγαλόπολιν Ρώμην· αυτός είχε στρατηλάτην εις το φουσάτον του τον άγιον Ευστάθιον, ο οποίος εκαλείτο εις την αρχήν, όταν ήτον Ελληνας, Πλακίδας. Ητον δε και από γένος ευγενικόν· αλλά και βίον είχε περισσόν· ου μόνον δε εις τους εχθρούς του βασιλέως ήτον φοβερός, αλλά πολύ περισσότερον και εις τους στρατιώτας. Και αυτοί οι φίλοι του βασιλέως τον εφοβούντο ως ανδρειωμένον και συστατικόν την γνώσιν. Οταν μεν γουν ήθελεν ήσται καιρός πολέμου έτοιμος ήτον να κινήση· όταν δε ήταν ειρήνη και ομόνοια, και όχι πόλεμος, δεν εσκόρπα τους στρατιώτας του, αλλά έπαιρνέ τους και υπήγεναν εις τα κυνήγια των ζώων.

Μίαν γουν των ημερών επήρε τους στρατιώτας του και υπήγεν εις κυνήγιον· και τους μεν στρατιώτας εδιέταξε πώς να κυνηγή ο καθ' εις και πόθεν να ζητούσι τα ζώα, αυτός δε διήρχετο τον λόγγον εκείνον, γυρεύοντας να εύρη τίποτε κυνήγιον· και μόνον βλέπει έμπροσθέν του μίαν έλαφον μεγάλην και εις το κορμί και εις τα κέρατα, η οποία εγύριζεν συχνάκις και τον εκοίταζεν εις τα μάτια· και ωσάν την είδεν ο άγιος, παρευθύς άφησε τους στρατιώτας εκεί να κυνηγούσι και αυτός έδραμε καβαλλάρης να την φθάση. Ετρεχε γουν όσον ήτον η δύναμις του αλόγου του, και πλέον δεν ηδύνατο να την φθάση· οι δε στρατιώται ως είδαν, ότι πλέον δεν δύναται να την φθάση, έδραμαν και απ' αυτούς μερικοί. Τρέχοντες γουν οι στρατιώται και ο Αγιος, απόστασαν τα άλογα των στρατιωτών· αλλά και οι στρατιώται εβαρέθηκαν διώκοντες· ο δε άγιος Ευστάθιος, πλέον δεν αγανάκτησε, μόνον έτρεχε όσον ίδρωσε και αυτός και το άλογον του, τρέχοντας η Ελαφος και ο Αγιος μοναχοί, κατήντησαν εις τόπον όπου ήτον χάσμα μέγα της γης· και η μεν έλαφος πήδησε το χάσμα εκείνο, το δε άλογον του Αγίου, επειδή πολύς ήτον ο τόπος, δεν ηδυνήθη να το πηδήση, μόνον εστάθη αντίπερα της ελάφου εκείνης. Στοχαζόμενος γουν ο Αγιος τον τόπον, να ιδή πόθεν βολεί να απεράση, βλέπει και είναι Σταυρός φωτεινός ανάμεσα των δύο κεράτων της ελάφου, και τοσούτον έλαμπεν, ότι ενίκα την λαμπρότητα του ηλίου· εις δε τον Σταυρόν εκείνον ήτον εσταυρωμένος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και φωνή ηκούσθη εκείθεν όπου έλεγεν: «ω Πλακίδα, διατί με διώχνεις; ιδού δι' εσένα εφάνηκα εις τούτο το ζώον· εγώ είμαι ο Χριστός, τον οποίον δεν ηξεύρεις κ.τ.λ.».

Ο Πλακίδας εγονυπέτησε, καθώς διηγείται ο Δαμασκηνός, και επροσκύνησε τον εσταυρωμένο, την επομένη δε αμέσως ωδήγησε τη γυναίκα του και τα παιδιά του στον αρχιερέα των χριστιανών, από τον οποίον εδέχθησαν το βάπτισμα και ο μεν Πλακίδας ονομάσθη Ευστάθιος, η σύζυγός του Θεοπίστη και τα παιδιά του Αγάπιος και Θεόπιστος.

Μετά τούτο, θέλοντας ο Θεός να δοκιμάση την πίστιν του Ευσταθίου, του έστειλε τις μεγαλείτερες δυστυχίες, σε σημείο, ώστε να καταντήση ζητιάνος. Τέλος όμως τον αμοίβει διά την υπομονή του και του αποδίδει αξιώματα και πλούτη. Μετά το θάνατο του Τραϊανού, ο αυτοκράτωρ Αδριανός απήτησε από το στρατηγό Ευστάθιο να αλλάξη θρήσκευμα και, επειδή δεν υπήκουσε, τον έκλεισε μαζύ με τη γυναίκα του και τα παιδιά του μέσα στην κοιλιά πυρακτωμένου χάλκινου βωδιού. Εκεί ο Ευστάθιος εμαρτύρησε και αργότερα εθεωρήθη ως ένας απ' τους σημαντικούς αγίους της θρησκείας μας.

Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει, ότι το θαύμα του αγίου Ουμβέρτου που έγινε το 853 δεν είναι άλλο παρά απομίμησις του θαύματος του αγίου Ευσταθίου, που έγινε στα 90, ήτοι 588 χρόνια πριν. Υποθέτω λοιπόν ότι αρκετούς τίτλους έχει ο άγιος Ευστάθιος διά να ανακηρυχθή αρχηγός και προστάτης των ελλήνων κυνηγών και ότι θα σπεύσουν επομένως οι κυνηγετικοί σύλλογοι της Ελλάδος να καθιερώσουν την ημέραν της μνήμης του και ημέρα εορτής των κυνηγών, αφού άλλωστε, περί του ορισμού τοιαύτης εορτής έγινε λόγος εις το Κυνηγετικόν Συνέδριον της Θεσσαλονίκης, τον Μάιον του 1926. Ως είναι γνωστόν, η εκκλησία έχει ορίσει την 20 Σεπτεμβρίου ως ημέραν εορτής του αγίου Ευσταθίου.

Πηγή: kynigetikes.selides.org

Η δικιά μας ΕΡΑ

Ένα από τα θέματα που απασχόλησαν πολιτικά τη χώρα ήταν το αιφνίδιο κλείσιμο της ΕΡΤ πριν από λίγους μήνες από την κυβέρνηση, με πρακτικές που θυμίζουν μπανανία. Προφανώς και δεν αμφιβάλλει κανείς ότι στην ΕΡΤ γίνονταν "του κουτρούλη ο γάμος", εξάλλου τηλεοπτικοί σταθμοί ταγμένοι στην αντικειμενική και μνημονιακή ενημέρωση του πολίτη όπως ο ΣΚΑΙ, φρόντισαν  να το καταστήσουν σαφές.

Το θέμα βεβαίως είναι πολιτικό και εδώ δεν είναι ακριβώς ο καταλληλότερος χώρος για ανάλυση και ανάπτυξη του. Θα εστιάσω στη ραδιοφωνική συντροφιά που είχαμε τις πρωινές ώρες που παίρναμε τα βουνά. Δεν αναφέρομαι αποκλειστικά και μόνο στις πρωινές ιχνηλασίες που ήταν μια εκπομπή αποκλειστικά αφιερωμένη στο κυνήγι (και την οποία θεωρούσα και λίγο βαρετή εδώ που τα λέμε), αναφέρομαι σε όλα τα προγράμματα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας που κρατούσαν συντροφιά στον Έλληνα κυνηγό.

Όσα πράγματα αγαπάει ο άνθρωπος είναι κυρίως στιγμές. Μια αγαπημένη στιγμή του κυνηγιού για εμένα ήταν η ραδιοφωνική συντροφιά το χάραμα, παρέα με λίγο ζεστό καφέ κι ενώ το κρύο διαπερνούσε το σώμα. Στις στιγμές εκείνες μόνο η Ελληνική Ραδιοφωνία ήταν εκεί. Είτε γιατί μιλάμε για την ελληνική ύπαιθρο που η εμβέλεια των σταθμών είναι περιορισμένη, είτε γιατί το ρεπερτόριο της πλειοψηφίας των λοιπών ραδιοφώνων είναι ένα ατελείωτο playlist χωρίς ανοιχτό μικρόφωνο που αρχίζει με Βασίλη Καρρά και τελειώνει με Λευτέρη Πανταζή.

Η συντροφιά μας λοιπόν φέτος σίγησε. Για εμάς στη Βόρεια Ελλάδα η εναλλακτική μας, είναι σταθμοί από Σκόπια, Βουλγαρία και Αλβανία... 

Νεκρός κυνηγός στην Ήπειρο!

Σε τραγωδία εξελίχθηκε το κυνήγι αγριόχοιρου κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα.

Η παρέα που είχε ξεκινήσει με τις καλύτερες διαθέσεις θρηνεί από το μεσημέρι της Κυριακής τον χαμό ενός μέλους της που πυροβολήθηκε την ώρα του κυνηγιού.

Νεκρός είναι ένας 49χρονος κάτοικος Ιωαννίνων ο οποίος δέχθηκε τα πυρά ενός 39χρονου από τις Καρυές.

Το δυστύχημα συνέβη μεταξύ των χωριών Χρυσόδουλης και Αργυροχωρίου Πωγωνίου.

Ο 39χρονος νόμισε ότι οι κινήσεις ανάμεσα στα δέντρα προέρχονταν από αγριογούρουνο και πυροβόλησε. Μόνο που εκεί βρίσκονταν ο 47χρονος φίλος και εξάδελφός του, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες.

Ο θάνατος του κυνηγού ήταν ακαριαίος ενώ ο ξέαδερφός του, όταν σε άθλια ψυχολογική κατάσταση από τη στιγμή που αντελήφθη την τραγωδία, θα οδηγηθεί στον εισαγγελέα. 

http://www.ihunt.gr